Het voorstelrondje van de site
Waar ben je nieuwsgierig naar?
Natuurlijk wil je meer weten met wie je bij De Schrijvernij te maken hebt. Dat is begrijpelijk. Maar klakkeloos iets vertellen over mezelf vind ik lastig. Ik werk het liefst via vraag en antwoord, dan weet ik waar jij nieuwsgierig naar bent. Nu is het voor mij een gok dat ik informatie geef die jij graag wilt hebben.
Hier hebben we gelijk een dingetje van het conceptueel brein te pakken. Met dit schrijven heb ik in mijn hoofd een wereld aan mensen voor me die deze pagina lezen. Allemaal verschillende mensen, allemaal individuen met verschillende wensen. Dat is dat overzicht, dat bekijken met een groothoeklens, het panorama denken; alsof je op een berg staat.
Ik hoop dat je hieronder antwoorden krijgt op de vragen die je hebt. Zo niet: mail me dan gerust.
Mijn studieverloop
Na de lagere school ben ik naar de mavo gegaan. Dat was nog een hele heisa, omdat de schoolleiding van de lagere school dat geen goed idee vond vanwege lage scores. Maar mijn ouders en ik zetten door. Ik moest hard werken voor de zesjes, maar ik had het naar mijn zin. Daarna had ik de ambitie om de havo er achteraan te gaan doen. De cijfers lieten zien dat het wel kon, maar een aantal leeraren voorzagen wel moeilijkheden. En dat hadden ze goed gezien. De grotere hoeveelheid teksten verwerken ging niet. En de ambitieuze houding die ik op de mavo nog had, verdween langzaam naar de achtergrond en kwam uitstelgedrag naar de voorgrond. Uitstelgedrag in de maximale vorm, tot en met spijbelen toe. Na twee keer de havo-4 te hebben gedaan, ben ik gestopt.
Ik koos ervoor om een verkorte opleiding te doen tot receptioniste. Dat was een schot in de roos. Met een minimale inspanning en maximale zin kreeg ik voor het eerst in mijn leven mooie hoge cijfers en slaagde ik met een mooi diploma.
De uitdaging van werken
Toen ik dolblij een mooi diploma op zak had, kon ik eindelijk solliciteren. Dat was een dingetje, want mijn in schrijven was ik nog altijd geen held. De oplossing lag dichtbij en was heel eenvoudig: ik ging werken via uitzendbureaus. Zo kon ik snel aan de slag bij verschillende bedrijven. Ik vond het geweldig om op deze manier te ontdekken welk werk ik nu echt leuk vond, waar ik warm van werd.
Zo rolde ik in een leuke secretariële baan. In de week dat ik daar starte mocht ik gelijk een mailing verzorgen. Dat verzorgen, dat ging me goed af. Maar foutloos schrijven was een ramp. Ik was bezig op mijn typemachine en na elke fout moest ik opnieuw te beginnen. Ik werd kleiner en kleiner. Totdat een collega heel lief zei: ’Weet je, ik ga die brief eruit rammelen voor jou. Daarna doe jij de rest.’ Zij is nog steeds mijn held. Ergens zag zij potentie in mij. Zij hielp me daar waar het mis ging. Die mailing kwam er en zag er door goede samenwerking gelikt uit.
De dag dat ik terugkwam van een zomervakantie stond en er een computer geïnstalleerd en wel op mijn bureau stond was helemaal geweldig. Ik omarmde dat ding met alle liefde die ik in me had. Nu kon ik mijn fouten eerst op het scherm verbeteren. En mijn baas begon te glimmen: hij had een medewerker die blíj was met die computer.
De uitdaging om foutloos te schrijven bleef bestaan. Maar werken met taal en communicatiemiddelen vond ik heerlijk.
Toen ik moeder werd stond het werken buiten de deur een beetje stil. Totdat het op een gegeven moment weer ging kriebelen.
Studeren
Ik wilde een studie oppakken. Een paar jaar investeren en niet per se verdienen.
Kennis overdragen, leerlingen stimuleren en motiveren dát wilde ik gaan doen. Daarnaast had ik al langer het verlangen iets meer met de Nederlandse taal te doen.
Eerst ging ik voor een Pedagogisch Didactisch diploma bij Fontys Hogescholen. Aansluitend koos ik voor de opleiding leraar Nederlands bij Hogeschool Windesheim in Zwolle.
Toen ik eenmaal voor de klas stond ontdekte ik al snel dat in het ontwerpen van lessen en het 1 op 1 begeleiden van leerlingen mijn passie lag. Het persoonlijk begeleiden en coachen ligt op mijn hart. Ik ontdekte gaande weg ook dat het managen van een klas, met al die gezichten, met al die gedachten, met al die mogelijkheden een kaalslag was op mijn energie. Een glijdende schaal naar beneden.
Nadat ik een ernstig auto-ongeluk kreeg en mijn hoofd alle prikkels ongefilterd binnen kreeg, viel het doek als docent op school. Dat betekende dat ik opnieuw moest beginnen. En dat heb ik gedaan. Ik heb de tijd genomen om tot rust te komen. Toen ik eenmaal weer op krachten was wilde ik starten met mijn eigen coachpraktijk.
Ontstaan van De Schrijvernij
Mijn grote wens was jongeren en volwassenen coachen en begeleiden bij hun pijnpunten in het studeren, werken en persoonlijk leiderschap. Dat is de start geweest van De Schrijvernij en groeide uit tot wat het nu is: coaching, advies en begeleiding in schrijven, lezen en planmatig werken.
Ik geloof in de wil van jongeren om verder te komen. Maar soms is het zo’n zoektocht om de juiste weg te vinden, dat afzakken naar een lager niveau of zelfs afhaken op de loer ligt of zelfs als enige uitkomst gezien wordt. Ik ben graag jouw leercoach om je doelen te vinden, je faalangsten op te sporen en die te reduceren. Voor mij maakt jouw niveau niet uit.
Dyslexie gaat niet over. Het is niet een defect dat je kunt fixen. Het conceptueel brein is niet stuk. Het is wel een andere manier van informatie verwerken. Ik wil je graag helpen meer inzichten te geven en tools om gemakkelijker met jouw manier van denken om te gaan.
Ook wanneer je geen dyslexie hebt, maar wel interesse in een leercoach, ben je hartelijk welkom.
En nu jij. Wie ben jij? Wat is jouw verhaal? Kan ik je ergens mee helpen? Laat het me weten.